SAJE

Sempena tarikh tahun lompat yang empat tahun sekali ni, sajalah saya nak ada entri walaupun takde isi huahahaha...
Sekian, terima kasih.

KIDDO

Saya dianugerahkan saiz fizikal yang boleh dikategorikan sebagai petite dan wajah awet muda selain sentiasa kacak dan bergaya. Period.

First impression manusia-manusia yang baru pertama kali bertemu dengan saya biasanya akan ingat saya ini budak 20-an. Kelakar jugak, lebih-lebih lagi bila tiba musim saya rajin untuk mencukur licin facial hair saya.

Ini ada satu kisah berkaitan mukadimah saya. Cerita berlaku masa saya diarahkan untuk menghadiri Young Executive Seminar (YES) 2011 di PWTC. Ya, even bos saya pun tertipu dengan wajah awet muda saya muahahaha.

Anyway, biasalah bila pergi seminar nih mesti ada kenal-berkenalan, borak-berborak dan of course makan-makan. Satu yang obvious ialah majoritiy of the participants adalah below 30's or maybe 25's. Iyelah, dah namanya pun Young Executive Seminar kan?

Barulah si Aiman ni masuk cerita. Dia ni duduk sebelah saya dalam salah satu session. Budak lagi, barely 23 kot? Lepas sesi cakap-cakap habis, sesi makan pulak. Again, saya duduk semeja dengan dia dan geng-geng yang lain. Kat table tu salah sorangnya ialah organizing committee. Brader-brader punya type lah.

Brader organizer tanya saya soalan lazim ice-braking seperti keje kat mana? Dah berapa lama? Buat keje apa? etc etc. Bila gua bukak mulut cerita experience keje gua semua, si Aiman ni dah ter-lopongiseng (terlopong).

Hehehe... saya perasan dia terkejut, lebih confirm lagi ialah bila dia tanya, 10 tahun keje ke campur belajar sekali? Apa barang punya soalan nih? Belajar tu belajar lah, kerja tu kerja lah. Hehehe saya gelak eksyen lagi sambil menjawab dah 10 tahun kerjalah. Terus dia tunduk tak banyak cakap lagi dah. Segan barangkali. Sebelum tu bukan main pung-pang-pung-pang lagi bersembang.

And here is the kicker. It happenned that kawan sebaya si Aiman ni ada join salah satu program pengajian di tempat keje gua. Based on the intake batch he mentioned, tidak syak lagi memang gua lah yang proses admission kawan dia tu hehehehe.

Saya rasa mesti si Aiman tu ingat saya ni baya-baya dia je agaknya masa mula-mula jumpa tadi. Haaa... betul tak saya cakap dalam perenggan mukadimah entri ni tadi?

Itulah saja cerita saya. Sekian, terima kasih.